Cijfer: 4,8 ★★☆☆☆
Hitpotentie: 7,5 (in Duitsland: 9,0, bij de buren van Dieter Bohlen: levenslang)
Sommige dingen vragen niet om een comeback — ze overkomen je gewoon. Thomas Anders, de helft van het ooit zo onwaarschijnlijk glimmende duo Modern Talking, is terug met een nieuw album waarin hij… jawel… Modern Talking-nummers zingt. Alsof iemand dacht: Wat nou als we nostalgie nóg slechter begrijpen?
De single Lost in Your Eyes is het muzikale equivalent van een plastic roos in een vaas met lauw water: het wil romantisch zijn, maar je hoort de stofzuiger al brommen op de achtergrond.
Het begint met die typische glanzende synths uit de tijd dat je nog een discobal kon kopen bij de Blokker, gevolgd door een beat die zo kunstmatig klinkt dat AI zich er ongemakkelijk bij voelt. Thomas zingt alsof hij net van een cruiseboot is gestapt — ontspannen, glad, en met precies nul ironie. “I’m lost in your eyes…” — ja Thomas, wij ook, maar vooral van schaamte.
De productie is, zoals verwacht, chirurgisch schoon. Alles klinkt alsof het door een Duits hotelbuffet is gemixt: vlekkeloos, smaakloos en vol vetvrije glans. Er zit een soort misplaatste trots in, alsof Anders wil bewijzen dat hij de romantiek van de jaren ’80 kan redden — alleen vergeet hij dat niemand hem daar ooit om vroeg.
Toch moet je hem iets nageven: hij durft. Er is een onbedoeld komische grandeur aan dit alles. De stem is nog intact, de overtuiging ook. Alleen de tijdgeest is definitief vertrokken. Lost in Your Eyes is daardoor tegelijk tragisch én vermakelijk — een soort nostalgische camp voor mensen die glitter nog als emotie beschouwen.
Kortom:
Lost in Your Eyes is zó fout dat het bijna weer goed wordt.
Een nummer dat bewijst dat Modern Talking niet verouderd is — het was destijds al uit de tijd.
Thomas Anders gelooft nog steeds dat liefde klinkt als een midi-keyboard en een windmachine.
En eerlijk?
Dat verdient ergens ook respect.
Zolang hij maar niet Brother Louie 2025 (Deep Emotional Remix) uitbrengt. 💿
Geen opmerkingen:
Een reactie posten