donderdag 23 oktober 2025

Ásgeir - Smoke (Live)★★★★☆½


Cijfer: 9,0 ★★★★☆½
Hitpotentie: 7,9

Sommige artiesten hebben geen lichtshow nodig, alleen adem. Ásgeir hoort bij dat zeldzame soort: de IJslandse troubadour die zingt alsof hij rechtstreeks uit een wolk stapt. En met Smoke (Live) bewijst hij opnieuw dat hij iets kan wat bijna niemand meer durft — stilte laten bestaan.

Deze liveversie van Smoke is geen optreden, maar een ervaring. Geen stadion, geen chaos, alleen een man, een stem, en de echo van een landschap dat waarschijnlijk mooier is dan onze hele emotionele infrastructuur bij elkaar. Je hoort het publiek niet, want iedereen is stil. En dat zegt alles.

De eerste noten zijn breekbaar. De gitaar klinkt als vallende sneeuw, de stem van Ásgeir als een ademwolk in de kou. “The smoke was rising through the air…” — hij zingt het niet, hij ademt het. De woorden dwarrelen, de muziek wacht. Alles aan deze uitvoering voelt alsof de tijd even is gestopt om te luisteren.

Wat deze liveversie zo bijzonder maakt, is dat Ásgeir zijn eigen nummer ontkleedt. Waar de studioversie zorgvuldig gelaagd was, blijft hier alleen de kern over. Geen elektronische arrangementen, geen extra glans — enkel stem en adem. En juist daardoor komt de emotie harder binnen. Je hoort iemand die niet zingt om indruk te maken, maar om iets kwijt te raken.

De productie is zuiver, bijna pijnlijk eerlijk. Elke snaar, elke zucht, elk reverb-spoor klinkt dichtbij. Je hoort vingers over snaren glijden, de lucht trillen. Het is intiem zonder sentimenteel te worden — dat typische IJslandse evenwicht tussen kilte en warmte.

Er zit een soort natuurlijke spiritualiteit in Smoke (Live). Niet religieus, maar aards. Je hoort natuur, verlies, en rust tegelijk. Het nummer eindigt niet echt — het vervaagt. Alsof Ásgeir besluit dat stilte het laatste woord verdient.

Kortom:
Smoke (Live) is een klein meesterwerk van ingetogen schoonheid.
Een herinnering aan hoe muziek ooit bedoeld was: puur, eerlijk, zonder trucjes.

Ásgeir maakt geen lawaai.
Hij laat de wereld zelf even zachtjes mee ademen.

En in een tijd waarin alles schreeuwt,
klinkt dat verdomd goed.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten