Cijfer: 7,0
Hitpotentie: 5,8 – Geen hit, wél iets dat je aanzet tot hersengymnastiek tijdens het ramenlappen.
🌀 Rubriek: “Even wennen”
Er zijn van die nummers waarbij je na drie keer luisteren nog steeds niet weet of je het goed vindt, of dat je gewoon te moe bent om het uit te zetten. Dit is zo'n nummer. Destroyer klinkt als iemand die net te laat op het perron aankomt, maar dan besluit om gewoon poëtisch te gaan mijmeren in plaats van de trein te halen.
De zanglijn sleept zich voort als een filosofieleraar op vrijdagmiddag: veel woorden, weinig urgentie, maar als je goed luistert zegt hij iets zinnigs. De tekst heeft iets ongrijpbaars. Het gaat nergens over en tegelijkertijd over alles. En dat is ook precies waar Dan Bejar (de man achter Destroyer) altijd het beste in is: muziek maken die weigert je direct te plezieren, maar zich langzaam opdringt. Als een koffievlek op je favoriete shirt.
De instrumentatie is warm, slepend, beetje jazzy, beetje melancholisch. Denk: Leonard Cohen met een glas rode wijn te veel en een deadline in de verte.
Samenvattende zin:
Een nummer dat je niet begrijpt, maar toch met je meeloopt tot aan de bushalte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten