Cijfer: 4,0
Hitpotentie: 6,1 – Swifties draaien het grijs. De rest draait zich om.
🧨 Rubriek: Oei, wat een drama
Het twaalfde studioalbum van Taylor Swift draagt de titel The Life of a Showgirl, maar laat dat woord "show" gerust weg. Want show zit er niet in. Het is een album dat klinkt alsof ze het tussen twee wereldtournees en een scheiding door in de kelder van een Airbnb in Zürich heeft opgenomen.
De teksten gaan weer over dezelfde ex, dezelfde spiegel, dezelfde traan op hetzelfde kussen. Alleen deze keer zonder urgentie, zonder venijn, zonder melodie die het redt. Het voelt als een afrekenmoment met het verleden, maar dan in de stijl van een Kruidvat-dagboek.
En ja, muzikaal is het allemaal okee – in de zin van: netjes. Een beetje piano hier, wat synths daar, een akoestisch gitaarloopje dat je al dertig keer van haar hebt gehoord, maar dan minder scherp. Het enige wat hier nog opvalt, is het gebrek aan lef. Het lijkt wel alsof ze per ongeluk dertien nummers op safe heeft geschreven.
Samenvattende zin:
Een album dat zichzelf al vergeten is voordat het is afgelopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten