Cijfer: 8,3
Hitpotentie: 7,4 – Zeker bij mensen die al drie keer zijn blijven zitten op de liefde.
Het is zo'n liedje dat stilletjes de kamer binnenkomt, je jas van de kapstok haalt en zegt: ‘Rustig maar, ik wacht wel.’ Geen opsmuk, geen hip geproduceerd spektakel met beats die uit een fabriek in Stockholm lijken te komen. Gewoon Hannah Mae, een akoestische gitaar, een breekbare stem en een boodschap waar je ook om drie uur 's nachts op de bank iets van vindt.
“Wacht op mij,” zingt ze – en ineens word je herinnerd aan alle keren dat je dat zelf niet durfde te vragen. Of erger nog: dat iemand dat aan jou vroeg, en jij al lang door de schuifdeur verdwenen was.
De kracht zit hem juist in de eenvoud. Geen refreinen die je moet overschreeuwen, geen coupletten die om aandacht schreeuwen. Ze vraagt niet om aandacht – ze verdient het. En dat maakt het alleen maar pijnlijker mooi.
🎁 Kleine Verrassing – omdat je niet wist dat je dit nog nodig had.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten