maandag 27 oktober 2025

Josh Mirenda - Mile Outside Your Memory (★★★★☆

Cijfer: 8,2 ★★★★☆
Hitpotentie: 8,0

Er zijn van die nummers die meteen ruiken naar stof, asfalt en heimwee. Mile Outside Your Memory van Josh Mirenda is er zo één — een melancholisch stukje Americana dat niet per se de wereld wil veranderen, maar gewoon even stilstaat bij wat verloren is geraakt onderweg. Het is country met net genoeg rock om geloofwaardig te blijven, en met precies die emotionele slijtage die het genre nodig heeft om te werken.

Het begint met een warme gitaarriff die traag ronddraait als een oude pick-uptruck die niet meer zo’n haast heeft. Dan komt Mirenda’s stem binnen — ruw, gebarsten, maar eerlijk. Hij zingt niet over grootse thema’s, maar over de afstand tussen wat was en wat nooit meer wordt. “I’m just a mile outside your memory…” — een zin die tegelijk een routebeschrijving en een emotionele samenvatting is.


De productie is precies wat het moet zijn: warm, korrelig en vol ruimte. Gitaren die zacht twangen, drums die niet haasten, en een pedal steel die af en toe door de lucht zweeft als een echo van spijt. Het heeft iets klassieks, iets tijdloos — alsof het nummer net zo goed in 1995 had kunnen bestaan.

Wat Mile Outside Your Memory sterk maakt, is de onderkoelde emotie. Mirenda zet geen grote gebaren neer; hij laat de stilte het werk doen. Er zit meer gevoel in wat hij níet zingt dan in wat hij wel zegt. En dat is precies waarom het raakt: het is geen klaagzang, het is een constatering.

Toch is het refrein slim opgebouwd: toegankelijk genoeg voor countryradio, maar met een melancholische twist die blijft hangen. Geen overdreven patriotische onzin, geen bier-en-tranen-romantiek — gewoon een goed, eerlijk lied over loslaten.

Kortom:
Mile Outside Your Memory is een sterke, sobere countryballad over afstand, spijt en herinnering.
Geen kunstje, geen overproductie — gewoon een man, een stem en een stuk verleden dat weigert te verdwijnen.

Josh Mirenda bewijst dat country nog steeds relevant kan zijn,
zolang het over echte mensen gaat.

Een nummer om bij te rijden,
met de ramen open,
en het gevoel dat je iets vergeten bent —
maar niet meer weet wat.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten