Cijfer: 7,3
Hitpotentie: 6,5 – Zachtjes meewiegend op de achtergrond van een koffiezaak waar niemand je aankijkt.
Je hoeft geen tekst te hebben om iets te zeggen, maar het helpt wel. London van City of the Sun is instrumentaal, en dat is precies hoe het ook voelt: als een stad zonder mensen. Een soundtrack voor je innerlijke melancholie tijdens een regenachtige wandeling door Camden, terwijl je denkt: “Waar is iedereen gebleven?”
De gitaren kabbelen als een beekje waar te veel toeristen hun voeten in hebben gezet. Alles is mooi gespeeld, met vingervlugge precisie, maar ook met een soort nette braafheid die het avontuur mist waar Londen ooit voor stond. Geen chaos, geen punk, geen curry van Brick Lane. Alleen akoestische perfectie met het karakter van een perfect gestreken overhemd.
Mooi? Zeker. Bij vlagen zelfs filmisch. Maar spannend? Nee. Het is de stad na sluitingstijd. De lichten zijn nog aan, maar iedereen ligt al in bed.
🎁 Kleine Verrassing – Voor wie dacht dat post-rock altijd uit IJsland moet komen.
Voor fans van: Explosions in the Sky met een nette scheiding en een boek van Haruki Murakami onder de arm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten