Cijfer: 7,2 ★★★☆☆
Hitpotentie: 7,0
Ja hoor — ze bestaan nog. Duran Duran, de band die in de jaren ’80 de wereld veroverde met gel, glans en synthpop die klonk alsof de toekomst een discobal was. Veertig jaar later brengen ze Shadows On Your Side uit, en eerlijk is eerlijk: het is meer shimmer dan shadow, maar het leeft nog. Al is dat niet altijd een compliment.
Het begint hoopvol: glanzende synths, een bas die nog steeds wiebelt als John Taylor in een leren broek, en natuurlijk Simon Le Bon, die klinkt alsof hij de helft van zijn stembanden heeft geüpload naar een autotune-app. De man die ooit de sensuele rockzanger van een generatie was, klinkt nu als een spraakassistent met gevoelens.
De productie is natuurlijk tot in de puntjes verzorgd — dat kunnen ze nog steeds. Alles klinkt strak, gepolijst, keurig binnen de lijntjes. Alleen mist er iets: gevaar, lef, imperfectie. Shadows On Your Side is als een luxe sportwagen op een parkeerplaats. Mooi om te zien, maar hij rijdt nergens heen.
De teksten proberen nog iets van de oude magie te vangen — mysterie, verlangen, nachtelijke decadentie — maar je hoort dat de mannen van Duran Duran inmiddels liever een goede nachtrust hebben dan een wilde nacht in Parijs. “I see shadows on your side…” zingt Simon, en je gelooft hem, want je hoort dat hij zelf ook niet meer weet waar het licht vandaan komt.
Toch: er zit charme in. Die typische Duran Duran-glans, dat gevoel van melancholische glamour. Het is niet slecht — het is gewoon te netjes. Je voelt dat ze proberen hun jeugd opnieuw te arrangeren, maar dat de akkoorden inmiddels een leesbril dragen.
Kortom:
Shadows On Your Side is geen ramp, maar ook geen revolutie.
Een nummer dat vooral bewijst dat Duran Duran nog ademt — zij het via een vocoder.
Ze zijn niet ingestort, ze zijn alleen gedigitaliseerd.
En dat is tegelijk triest, fascinerend en ergens ook aandoenlijk.
Want diep vanbinnen, tussen al die autotune en glitter,
zit nog steeds dat bandje uit Birmingham dat dacht de wereld te kunnen redden
met een goed kapsel en een refrein.
En eerlijk? Soms hoor je dat nog steeds.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten