Pink Sky is precies wat je denkt dat het is: zacht, vriendelijk, licht melancholisch — als een zomeravond waarop je je ineens herinnert dat alles vergankelijk is, maar besluit om daar niet te lang bij stil te staan. Real Estate blijft de koning van weinig doen, maar precies genoeg.
De gitaar glijdt, de bas tikt beleefd mee, en de zang is zo neutraal dat het bijna verdacht wordt. Alsof iemand met opzet niet wil opvallen. Alles voelt als een herinnering aan een gesprek dat je eigenlijk had moeten voeren, maar nooit hebt durven beginnen. En dat is precies de kracht: het schuurt niet, maar het schuifelt.
Je zou kunnen zeggen dat het saai is. En je hebt niet helemaal ongelijk. Maar het is wel mooi saai. Comfortabel saai. Het soort muziek waarbij je op de fiets ineens beseft dat je al een kwartier aan niks hebt gedacht. En dat is zeldzaam.
Cijfer: 7,5
Hitpotentie: 6,9 (goed voor indie-zondagen, koffiebars met vintage meubels en mensen die bewust geen scherpe emoties willen opzoeken)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten