People Come First klinkt als een politieke toespraak verpakt in een radiohit. Deacon Blue is zo’n band die je altijd herkent, maar nooit echt opzet. Tenzij het regent. Of als je vindt dat popmuziek ook moreel besef mag uitstralen. En dat doet dit nummer: met een melodie die vriendelijk knikt, en een tekst die klinkt als een statement bij de koffieautomaat van een vakbond.
De stem van Ricky Ross is nog steeds diezelfde Schotse mengeling van urgentie en berusting. Hij zingt alsof hij zich zorgen maakt, maar daar geen drama van wil maken. De band speelt strak, bijna te strak. Alles klinkt alsof het al goedgekeurd is door BBC Radio 2 voordat het af was. En dat is precies de kracht én de zwakte: het is netjes. Té netjes.
De boodschap – People Come First – is natuurlijk prachtig. En broodnodig. Maar het komt met zoveel beleefdheid gebracht, dat je af en toe verlangt naar wat meer vuur. Wat meer rauwheid. Wat minder stropdas.
Toch: het werkt. Want eerlijkheid wint het soms van originaliteit. En Deacon Blue meent het, al veertig jaar lang.
Cijfer: 7,1
Hitpotentie: 6,7 (hoog bij trouwe fans, BBC-luisteraars en mensen die hun pop graag sociaal geëngageerd, maar zonder schreeuwen, geserveerd krijgen)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten