that’s For The Nosebleed klinkt als een dreigend echoënd ruimteschip dat langzaam landt op een festival waar niemand is komen opdagen. Aether Speaker gooit hier shoegaze, industrial en post-punk in een blender zonder de deksel erop – het resultaat is rommelig, donker en verslavend.
De gitaren zijn modderig, de baslijn gromt, en de stem is een soort vermoeide waarschuwing in slow motion. Denk: A Place To Bury Strangers met een kater en een deadline. Het nummer sleept, schraapt en zuigt je langzaam een trage wervel in. En ja, het voelt soms alsof je op de achterste rij zit van iets veel te groots — precies daarboven, waar de titel op doelt.
De tekst? Moeilijk te verstaan, maar je hóórt dat er frustratie in zit. En een soort apathie waar net nog elektriciteit in gloeit. Dit is geen meezingliedje. Dit is een muur waar je niet omheen kunt. En waar je, als je blijft staan, ineens de schoonheid in ziet.
Cijfer: 8,0
Hitpotentie: 4,9 (te schurend voor de massa, perfect voor nachtelijke luisteraars, gitaarfetisjisten en mensen die het niet erg vinden om hun muziek te voelen als schuurpapier)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten