The Illness is geen nummer dat je beluistert. Het is er één dat je ondergaat. Love Spells bouwt een klanklandschap van donkere synths, trage beats en ijle vocalen die klinken alsof ze opgenomen zijn in een kamer waar de tijd stilstaat. Dit is geen popsong. Dit is een toestand. Een sluimerend virus in muziekvorm.
De sfeer is bedrukkend, maar prachtig. De zang is fragiel en emotieloos op precies de juiste manier — alsof iemand zijn verdriet zo vaak herhaald heeft dat het intussen routine is geworden. De tekst is mysterieus en ongrijpbaar: het gaat over ziekte, over afstand, over iets dat stuk is gegaan in stilte.
Muzikaal doet het denken aan een duistere kruising tussen Grouper en The xx met een beetje Fever Ray in bedrukte stemming. Alles echoot, alles vertraagt. Alsof de wereld één grote hoofdpijn is — en dit de soundtrack.
Cijfer: 8,2
Hitpotentie: 5,4 (te somber voor de radio, maar onweerstaanbaar voor liefhebbers van post-pop, minimal wave en nachtelijke introspectie op standje eenzaamheid)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten