shame is Skunk Anansie in pure, ongefilterde vorm: een opgestoken middelvinger verpakt in een explosie van emotie. Skin zingt niet, ze bijt. Elke zin komt aan als een confrontatie die je liever ontwijkt, maar waarvan je weet dat die moet plaatsvinden. Dit is geen pop, dit is therapie met versterkers.
De riff is strak, duister en dreigend. De drums rammen alsof ze iemand willen wakker slaan. En de stem? Die is nog altijd een krachtcentrale vol pijn, woede en gecontroleerde wanhoop. “Shame” wordt hier geen gevoel, maar een wapen. Je hoort het, je voelt het, en je weet: dit is een nummer dat niet vraagt om aandacht — het eist het.
De tekst is vlijmscherp en pijnlijk relevant. Over schaamte, over schuld, over hoe snel we wegkijken als het ongemakkelijk wordt. Geen abstract geneuzel, maar directe taal, uitgespuugd in je richting met een klap erachteraan.
Cijfer: 8,5
Hitpotentie: 6,8 (te heftig voor de brave radio, perfect voor liveshows, donkere playlists en iedereen die klaar is met zwijgen)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten