Evicted van The Vines klinkt als een band die vergeten was dat ze nog bestonden, maar nu ineens weer opduikt met een nummer dat je opzet als je ergens uitgegooid bent – maar dan in slow motion. Het is dromerig, ja, maar niet van het soort waarbij je in slaap valt. Meer alsof je langzaam van de trap glijdt met je ogen open.
De gitaren zijn loom, de zang sleept, en alles klinkt alsof het expres door een oude versterker is gehaald die net niet stuk is. Er zit een soort lijzige opstandigheid in: ze willen niet per se boos zijn, maar ook zeker niet aardig gevonden worden. En dat is precies waarom het werkt.
De tekst is vaag en versleten, zoals het hoort. Geen groot statement, maar een sfeer. Je bent eruit gegooid – uit huis, uit je hoofd, uit de liefde – en dit nummer is wat overblijft: een dromerige nasleep met rafelranden.
Cijfer: 7,9
Hitpotentie: 5,7 (te langzaam voor de radio, te ruw voor de playlist van koffiezaken, maar perfect voor mensen die hun chaos liever op halve snelheid verwerken)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten