Rocket is Robbie Williams zoals je hem kent: charmant, groot gebaar, en altijd nét iets te overtuigd van zijn eigen genialiteit. Het klinkt als een poging tot comebackhit, maar dan geschreven door iemand die vooral terugverlangt naar de tijd dat hij het nog zonder ironie over zijn "angel" had.
Muzikaal zit het ergens tussen retro-glamrock en stadionpop met een knipoog. De productie is gelikt, de refreinen bombastisch, en natuurlijk gooit Robbie er weer zinnen in die klinken als grapjes waarvan je niet weet of je mag lachen. “I’m a rocket, baby” – het zou uit een reclame voor energiedrank kunnen komen.
Hij zingt nog steeds goed, daar niet van. Maar het voelt meer als performance dan als muziek. Alsof hij op een zilveren sokkel staat te roepen: “Kijk mij nog eens een raket zijn!” terwijl de rest van de ruimte al met iets anders bezig is.
Cijfer: 6,2
Hitpotentie: 7,0 (voor fans van het eerste uur, radiozenders die Robbie in rotatie houden, en mensen die bij elk uptempo nummer automatisch denken dat het een banger is)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten