NDIE TOP 20 – WEEK 21
1. PULP – Spike Island (vorige week 1)
Jarvis blijft op z’n troon, met galmende maatschappijkritiek en dansbare wanhoop. Dit is geen comeback, dit is bewijs.
2. SUFJAN STEVENS – Death With Dignity (demo) (vorige week 4)
Nog altijd breekbaar, nog altijd onweerstaanbaar. De demo die je liever niet te vaak hoort, omdat het te veel doet.
3. YUNGBLUD – Hello Heaven Hello (vorige week 3)
Hij blijft staan, schreeuwend in zijn glitterjas. Theatraal? Zeker. Maar je gelooft hem.
4. ELBOW – Sober (vorige week 5)
Groeit elke week. Garvey klinkt nuchter, maar zingt als een man die net een biografie afsluit.
5. SAM FENDER – Little Bit Closer (vorige week 6)
De Bruce Springsteen van Tyneside levert opnieuw. Tussen schreeuw en fluistering in.
6. MATT BERNINGER – Inland Ocean (vorige week 7)
Melancholie als kunstvorm. Berninger morrelt aan de ziel alsof het een oude jas is.
7. THE PALE WHITE – Final Exit (vorige week 2)
Zakking, maar niet omdat het slechter is. Eerder omdat de rest ineens beter is.
8. FONTAINES D.C. – Before You I Just Forget (vorige week 9)
Nog altijd messcherp en rokerig van sfeer. De Ierse apathie heeft zelden zo goed geklonken.
9. PEARL JAM – Future Days (vorige week 12)
De zachte, oudere broer van hun rauwere werk. Een fluisterliedje met rimpels.
10. INDOCHINE – L’Amour Fou (vorige week 13)
Dramatisch en over de top. Maar het blijft werken. De clip is nog altijd goud.
11. HAIM – Down To Be Wrong (vorige week 10)
Geen beweging, maar dat is niet erg. Soms moet je gewoon even blijven staan in de zon.
12. LANA DEL REY – Henry, Come On (vorige week 11)
Nog steeds smachtend op de stoeprand van haar eigen drama. Lana doet Lana.
13. SUFJAN STEVENS – Mystery of Love (demo) (vorige week 8)
Zakt wat weg, maar verliest nooit aan schoonheid. Demo's als deze schrijven geen geschiedenis, ze fluisteren 'm.
14. BASHT. – Burn (vorige week 14)
Stabiel brandend. Geen uitslaande brand, maar wel een die blijft gloeien.
15. HAUTE & FREDDY – Shy Girl (vorige week 15)
Zwoel, speels, en nog steeds op het randje van zomerhit.
16. SPARKS – My Devotion (vorige week 17)
Absurdistisch eerbetoon aan zichzelf. Ze blijven geniaal ongemakkelijk.
17. THE HORRORS – LA Runaway (vorige week 20)
Groeit als een nachtrit die je niet wist dat je nodig had. Neon en nostalgie in balans.
18. SUEDE – Disintegrate (nieuw)
Brett Anderson zingt alsof de wereld afbrokkelt met stijl. Dromerig verval op z'n best.
19. NATION OF LANGUAGE – Inept Apollo (nieuw)
Een 80’s synthtrip die fris klinkt, retro voelt, en niet loslaat.
20. THESE NEW PURITANS – A Season In Hell (vorige week 16)
Zakt, maar zakt met klasse. Nog steeds een klankgedicht in de vorm van onrust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten