Het begint met alleen een piano. Alsof iemand voorzichtig een doos met herinneringen opent. Daarna komt er geen refrein, geen climax, geen brug. Alleen Sufjan die je acht minuten lang zachtjes vasthoudt in een outro die voelt als een hemelrit in slow motion.
Zijn fluisterstem is nog altijd even breekbaar. De demo is zo kaal dat het bijna gênant voelt om te luisteren, alsof je stiekem in iemands rouwproces zit te neuzen. Maar wat een schoonheid. Alsof verdriet en troost elkaar vasthouden bij het sterven van een ster.
Cijfer: 9,7
Hitpotentie: 2 – Alleen geschikt voor wie durft stil te zijn. TikTok blijft ver weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten