AIR opent met een stem die klinkt als een robot met een filosofiestudie, en vanaf daar wordt het alleen maar Frans. Glijdende synths, kalm getik, en een stem die je niet toespreekt maar hypnotiseert. Het voelt als een soundtrack bij een ruimtevaartmuseum dat nooit afgebouwd is – maar wel prachtig verlicht.
Electronic Performers is koel, kunstzinnig en pretentieus op een manier waar je je graag aan overgeeft. Geen emotie, geen climax, maar een constante staat van ja, dit klopt wel. Als achtergrondmuziek in een film waarin niemand praat, maar wel iedereen diep gekweld is.
Cijfer: 8,0
Hitpotentie: 5,2 (te langzaam voor hitlijsten, perfect voor rokerige avonden en vreemde gedachten)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten