Sam Fender heeft een patent op verlangen in mineur. Little Bit Closer is wederom een track die klinkt alsof je onderweg bent naar iemand die je net iets te vaak op afstand heeft gehouden. Muzikaal zit het tussen Springsteen-light en Britse existentiële pop: gitaargedreven, melodieus, groots zonder schreeuwerig te worden. Je hoort zijn hart in elke noot, maar het klopt nét iets te hard, alsof het niet meer weet voor wie.
De tekst is op het eerste gehoor simpel. Maar zoals altijd bij Sam zit de tragiek tussen de regels. “I wanna get a little bit closer” — hij zegt het alsof het nooit gelukt is. Alsof hij het al geprobeerd heeft, drie keer, op een regenachtige dinsdag. En wij luisteren weer, want hij meent het.
En dan de video.
Owen Cooper speelt de hoofdrol en speelt vooral met je hart. Het is een mini-coming-of-age film, vol zachtheid, vervreemding en hoop. Er wordt nauwelijks iets gezegd, maar je voelt alles. De camera blijft dichtbij, intiem — alsof je als kijker iets ziet wat je eigenlijk niet hoort te zien. Een jongen die zoekt naar nabijheid in een wereld die vooral afstand kent.
De beelden versterken de muziek op zo’n manier dat je bijna vergeet dat je naar een clip kijkt. Dit is geen marketing. Dit is een verlengstuk van het nummer. Eerlijk, teder, en zonder poespas.
Cijfer: 8,4
Hitpotentie: 7,9 (hoog onder gevoelige zielen, festivalgangers die iets willen voelen vóór het refrein, en mensen die zich herkennen in een blik die iets verbergt)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten