Tom Odell klinkt hier alsof hij drie dagen in een regenjas onder een viaduct heeft gezeten, terwijl iemand op de achtergrond zachtjes een triangel beroert. Ugly is niet lelijk, maar het draagt wel die grijze, natte filter waar Bridget Maasland... nee wacht, Brigitte Kaandorp jaloers op zou zijn: het zwaarste leven op muziek gezet, maar dan met pianoklanken die je eerder verwachten bij een reclame voor Fairtrade koffie. Tom trekt elk woord uit alsof het zijn laatste is, en het resultaat is zowel indrukwekkend als een tikje vermoeiend. Je gunt hem een warme deken, een goede vriend en een grapje tussendoor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten