INDIE TOP 20 – WEEK 35
Voor iedereen die nog gelooft dat melancholie dansbaar kan zijn, dat gitaren zielen kunnen genezen en dat synths soms meer zeggen dan therapie.
Welkom in week 35.
De hitte van augustus zakt langzaam weg, maar deze lijst smeult nog na.
We krijgen een huilende Florence, een zwoegende Thom Yorke, en Tom Smith die een cliché als levensmotto zingt alsof zijn leven er letterlijk van afhangt.
Wolf Alice levert opnieuw, Bruce blijft Bruce, en The Last Dinner Party trekt de moordlustige glitterjurk weer aan.
Verder op de lijst:
punk met lippenstift, lo-fi ontbijtgevoelens, IJslandse weemoed, en een goth-epos van Patrick Wolf dat klinkt alsof Engeland in slow motion vergaat – met viool.
De muziek is goed. De wereld blijft ingewikkeld.
Gelukkig is er altijd nog deze lijst.
Voor wie het wil voelen.
En voor wie het niet meer wil uitleggen.
TOM SMITH – Life Is For Living
Cijfer: 8,6 | Hitpotentie: 9,1 – RECORD OF THE WEEK
Het klinkt als een tegeltje, maar dan gezongen door iemand die echt geleefd heeft. Smith zingt zoals alleen mensen met rimpels in hun ziel dat kunnen. Warm, doordrenkt van melancholie, maar met genoeg grandeur om een kerk mee vol te krijgen.THOM YORK – Dialing In
Cijfer: 8,5 | Hitpotentie: 8,0
Thom belt in. Naar wie is onduidelijk. Waarschijnlijk naar zichzelf in een parallel universum waar emoties via glitches worden verzonden. Het klinkt geniaal. En vermoeid. Precies zoals we hem willen.YUNGBLUD – Ghosts
Cijfer: 8,3 | Hitpotentie: 8,9
Nog steeds boos, maar nu met eyeliner die uit oprechte pijn druipt. Het is poppunk met hart, hoofd én hakken in het zand. Dramatisch op de juiste manier. Een emo-anthem met spa-roze.BIG THIEF – All Night All Day
Cijfer: 8,0 | Hitpotentie: 7,6
Lenker blijft de koningin van het halve woord. Dwaalt muzikaal ergens tussen een kampvuur en een kosmisch ontwaken. Je weet niet waar je naar luistert, maar je weet dat het raakt. En dat is genoeg.WOLF ALICE – The Sofa
Cijfer: 8,7 | Hitpotentie: 9,0
Een bank om in te verdwijnen. Ellie Rowsell zingt je in slaap, om je daarna met één ruk wakker te schudden. Gruizige schoonheid met tanden.THE LAST DINNER PARTY – This Is The Killer Speaking
Cijfer: 8,5 | Hitpotentie: 9,2
Een moordenaar met stijl. Glamour noir op een glittervloer. Over the top, maar volledig terecht. Dit is geen band, dit is een theaterspektakel met een mes onder de jurk.RICHARD HAWLEY – The Ocean
Cijfer: 8,2 | Hitpotentie: 7,8
De bariton der baritons. Croont je richting het diepe zonder zwemvest. Je verdrinkt graag. Een lied dat ruikt naar regen op oud leer.BRUCE SPRINGSTEEN – Sunday Love
Cijfer: 7,9 | Hitpotentie: 8,3
The Boss preekt nog steeds voor zijn kerk. En hoewel de preek bekend is, blijft het binnenkomen. Americana met een rimpel, een zonnebril en een kapotte versnellingsbak.FLORENCE + THE MACHINE – Everybody Scream
Cijfer: 8,8 | Hitpotentie: 9,4
Florence is klaar met fluisteren. Dit is een oerkreet, een heilige uitbarsting, een gothic explosie in slow motion. Ze staat op een klif. Jij staat ernaast. En je schreeuwt mee, of je wilt of niet.WOLF ALICE – White Horses
Cijfer: 8,1 | Hitpotentie: 7,6
Galopperende melancholie. Net iets minder intens dan The Sofa, maar nog steeds beter dan 90% van de lijst. Ze doen het weer. En weer. En weer.MY MORNING JACKET – Where to Begin
Cijfer: 7,5 | Hitpotentie: 6,8
Begint mooi. En blijft daar. Geen verrassingen, maar wel warm, ruimtelijk en troostend als een oude trui die eindelijk weer past.OZARK HENRY – In The Wild
Cijfer: 7,4 | Hitpotentie: 7,1
Dwaalt door de bossen van zijn hoofd. Mooie geluiden, mooie stem, weinig urgentie. Meer natuurdocumentaire dan song. Maar wél smaakvol.OF MONSTERS AND MEN – Ordinary Creature
Cijfer: 8,0 | Hitpotentie: 8,2
IJslandse melancholie zoals het bedoeld is. Koel van buiten, warm van binnen. Een nummer dat je langzaam ontdooit. En daarna in een deken wikkelt.THE HIVES – The Hives Forever Forever The Tives
Cijfer: 7,2 | Hitpotentie: 7,8
Oude ADHD in een fris jasje. Alles aan dit nummer schreeuwt "vroeger was het beter!" Maar dan wel met gitaargeweld waar je nog net je rug op recht trekt. Nostalgisch rammen.THE BEACHES – Lesbian Of The Year
Cijfer: 8,4 | Hitpotentie: 8,7
Punk met glitter, attitude en een refrein dat je in je gezicht slaat — maar dan met flair. Titel alleen al is goud. De rest ook.SUNGAZE – Rice Crispies
Cijfer: 7,6 | Hitpotentie: 7,0
Lo-fi ontbijtpop. Dromerig, zacht, en precies rommelig genoeg om te blijven boeien. Ideaal voor mensen die hun trauma’s zachtjes willen neuriën.NATION OF LANGUAGE – In Your Head
Cijfer: 8,0 | Hitpotentie: 8,5
Klinkt als een synthpopversie van een innerlijke monoloog die blijft doordraaien. Hypnotisch. Tikje manisch. En verslavend.SUEDE – Dancing With The Europeans
Cijfer: 7,8 | Hitpotentie: 7,3
Brett Anderson danst nog steeds. Maar nu in een kostuum dat net iets te strak zit. Nog steeds elegant, maar ook een tikje vermoeid.MIDLAKE – The Ghouls
Cijfer: 8,3 | Hitpotentie: 6,8
Een heilig vuur onder een dikke laag herfstbladeren. Geen fluisterfolk dit keer, maar dreiging met orgels. Klinkt als een cultdienst waar je stiekem bij wilt horen.PATRICK WOLF – The Last Of England
Cijfer: 8,4 | Hitpotentie: 6,5
Een dramatisch monument op muziek. Geen hit. Geen meezingmoment. Alleen een viool, een stem vol theater en een land dat langzaam afbrokkelt. Prachtig. Onnavolgbaar. En totaal over the top. Gelukkig maar.
1.4 TOM SMITH - Life Is For Living
2.2 THOM YORK-Dialing In
Geen opmerkingen:
Een reactie posten