The Beths uit Nieuw-Zeeland hebben iets wat je niet kunt faken: urgentie zonder hysterie.
En Straight Line Was A Lie is daar het schoolvoorbeeld van.
Een nummer dat klinkt alsof het op slippers binnenkomt, maar je vervolgens onderuit trapt met een gitaarmuur en de droge constatering dat alles waar je op rekende, gewoon een leugen was.
Welkom in het leven.
De titel zegt het al.
Alles leek duidelijk.
Recht.
Simpel.
Maar nee.
Het was een leugen.
Een kronkelweg met steentjes, scheef asfalt en een gat waar ooit vertrouwen zat.
En dat alles verpakt in een venijnig vrolijke gitaarlijn en een drumtempo waar zelfs je interne ritme van gaat zweten.
Zangeres Elizabeth Stokes zingt het allemaal met een stem die niet per se boos klinkt, maar ook zeker niet meer gaat uitleggen waarom ze zich zo voelt.
Die fase zijn we voorbij.
Er wordt hier niet gepraat.
Er wordt gespeeld.
Hard, snel, strak – met melodieën die lijken te glimlachen terwijl ze je hart onderuit trekken.
Het knappe is: dit nummer duurt nog geen drie minuten, maar voelt als een samenvatting van drie maanden therapie en een beëindigde relatie.
Geen gillende emotie, geen zwaar aangezette pijn — alleen pure, intelligente, energieke indiepop met tanden.
Cijfer: 8,5
Hitpotentie: 8,0 – Niet voor iedereen, maar iedereen zou het moeten horen. De perfecte soundtrack voor wie dacht dat het allemaal nog wel recht zou lopen. Fout gedacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten