Julian Lennon keert terug met because...
— een titel die hij zelf al gebruikte in 1985,
toen hij nog klonk als een jonge man op zoek naar erkenning,
en niet als de zoon van John,
maar als Julian.
In 2025 doet hij het opnieuw.
Zelfde titel, totaal andere energie.
De ballad is ingeruild voor iets snels, gejaagds,
een uptempo track met beats, scheurende synths en een toon van:
“ik besta nog, en ik wil wat zeggen.”
Maar wat wil hij eigenlijk zeggen?
De productie is strak, wat hyper zelfs,
alsof hij per se een Spotify-generatie wil aanspreken
die hem nooit heeft gekend.
Zijn stem klinkt scherper dan ooit,
bijna haastig.
En dat past bij het nummer —
maar schuurt ook.
Want waar zijn oude Because nog tijd nam om te ademen,
jaagt deze nieuwe versie vooral door,
alsof hij bang is om weer vergeten te worden.
Ergens is het dapper:
een artiest van in de zestig die kiest voor tempo en urgentie.
Niet teruggrijpen, maar vooruitduwen.
Alleen voelt het nog net iets te geforceerd —
alsof hij zichzelf probeert in te halen.
En dat lukt niet helemaal.
Je luistert met bewondering én verwarring.
Je hoort durf, maar mist richting.
Een statement met een stotter.
Cijfer: 6,4
Hitpotentie: 6,7
Julian Lennon wil geen echo van vroeger zijn.
Maar in de haast om dat te bewijzen,
wordt hij bijna onherkenbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten