Art d’Ecco doet hier een dappere poging om een britpopanthem uit de jaren ’90 te recyclen, maar het resultaat voelt eerder als Oasis light – een soort halfvolle cola waarvan de prik er al een paar uur uit is. Het refrein wil groots zijn, de gitaren willen meeslepend zijn, maar het blijft allemaal hangen in “mwah”. Het klinkt alsof iemand een handleiding Hoe maak ik een britpopnummer? gevonden heeft, en die braaf punt voor punt heeft gevolgd, zonder de brutale arrogantie die bands als Oasis ooit groot maakte. “Outcast” wil een vuist in de lucht zijn, maar voelt meer als een hand die slapjes zwaait.
Cijfer: 6,0
Hitpotentie: 6,2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten