Dit is dus wat er gebeurt als je War On Drugs vraagt om hun schoenen uit te doen,
de gitaar zachtjes af te stemmen en vervolgens te gaan zitten in een houten stoel met uitzicht op niets.
“Every Town” klinkt als een roadtrip zonder haast,
zonder kaart, en zonder Google Maps die zegt: “Keer om als het veilig is.”
De stem?
Beter dan Adam Granduciel, sorry.
Minder gejaagd, meer mens.
Alsof iemand het wél aandurft om ook zacht te zijn zonder zich te verstoppen achter galm en pedalboards ter grootte van een basisschooltafel.
De melodie rolt langzaam binnen als ochtendlicht door gordijnen die je eigenlijk vergeten was dicht te doen.
En ja, dat doet wat met een mens.
Je denkt aan oude stations, vergeelde ansichtkaarten,
en iemand die je ooit een brief schreef maar hem nooit durfde te posten.
Alles in dit nummer ademt eenvoud,
maar het is de soort eenvoud waar je twintig jaar voor moet leven om het te kunnen maken.
Geen bombast, geen moddervet refrein,
gewoon een man met een stem die je meeneemt naar een plek waar je al geweest dacht te zijn —
maar nooit op deze manier.
Cijfer: 8,3
Hitpotentie: 6,9
🚗 Every Town is nergens speciaal — en juist daarom wil je er blijven hangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten