Richard Ashcroft doet het weer. Niet met een nieuw geluid, niet met verrassingen, maar met precies dat wat je van hem verwacht: een melodie die zich nestelt in je borstkas en een tekst die net zo goed op een briefje in je schoen kan zitten als op een festivalposter in 1998.
Lovin’ You is een anthem in slow motion. De stem van Ashcroft kraakt inmiddels als een eikenhouten vloer in een veel te dure AirBnB in de Cotswolds, maar juist dát geeft het nummer z’n karakter. Hij zingt alsof de liefde een strijd is — eentje die hij niet per se wint, maar waarvoor hij wel alle wapens uit de kast haalt: strijkers, echo, en die bekende Ashcroft-pijn in zijn stembanden.
De tekst? Die is grotendeels voorspelbaar, maar in zijn eenvoud ook raak. “Lovin’ you is all I ever do,” klinkt niet wereldschokkend, maar wel oprecht. En oprecht is tegenwoordig zeldzamer dan een functionerende Britse regering.
Is het vernieuwend? Zeker niet. Maar Ashcroft is geen vernieuwer. Hij is een volhouder. En in een wereld waar liefde vooral via emoji’s gaat, is dat best een verademing.
🔥 Cijfer: ★★★☆ (7,2)
💘 Hitpotentie: 7,5
🎸 Verve zonder Verve, maar met hart, ziel en haartjes op de arm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten