Soms moet je niet proberen om het te snappen.
Soms moet je gewoon luisteren.
Dat geldt voor het leven, voor liefde, en —
voor alles wat Big Thief doet.
“Double Infinity” is weer zo’n nummer dat klinkt alsof het op een stoffige cassetterecorder is opgenomen
op de rand van een woestijn,
met alleen wat krekels, een akoestische gitaar
en een zangeres die fluistert alsof ze weet dat we meeluisteren.
Adrianne Lenker zingt zoals alleen zij dat kan:
alsof elk woord tegelijk uit haar keel en uit een open wond komt.
Ze zuigt je erin met haar ongrijpbare dictie,
zegt dingen die je half begrijpt en helemaal voelt.
En ondertussen speelt de band de sterren van de hemel,
maar dan zonder dat het lijkt alsof ze er moeite voor doen.
De structuur is vreemd, de tekst cryptisch,
maar dat hoort erbij.
Je denkt de climax te voelen,
maar dan neemt het nummer een bocht.
Geen refrein. Geen ontlading.
Alleen een glijdende beweging richting eindigheid — of oneindigheid,
afhankelijk van je stemming.
En dat maakt het juist zo goed.
“Double Infinity” gaat nergens heen,
maar je blijft toch zitten.
Omdat Big Thief je nooit iets belooft,
maar je uiteindelijk altijd iets geeft.
Iets echts.
Of iets ongrijpbaars.
En soms zijn dat precies dezelfde dingen.
Het is misschien geen single.
Misschien zelfs geen liedje in de klassieke zin.
Maar het is Big Thief.
En dat is al meer dan genoeg.
Cijfer: 8,3
Hitpotentie: 6,8
∞ Big Thief doet niet aan hits. Ze doen aan bezweringen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten