Er zijn van die bands die altijd klinken alsof ze net een cursus “positief denken” achter de rug hebben. Son Mieux hoort daarbij. Morning begint alsof de wekker afgaat en je verplicht wordt blij te zijn. Er zitten strijkers in, er zitten beats in, en vooral een refrein dat klinkt alsof het speciaal gemaakt is voor een bruiloft waar de ceremoniemeester iets te veel Prosecco op heeft.
De band heeft een patent op de categorie “grootse feelgood-pop met een vleugje glitter”. Dat werkt live fantastisch, want dan springt de halve zaal mee en voelt iedereen zich tijdelijk Beyoncé in de Ziggo Dome. Maar op plaat? Daar sluipt toch een zekere vermoeidheid in. Je hoort de goede bedoelingen er vanaf druipen. Het is vrolijk met een uitroepteken. En laten we eerlijk zijn: vrolijk met een uitroepteken is vermoeiender dan een grijze regenbui op maandag.
Is het aanstekelijk? Absoluut. Na twee luisterbeurten betrap je jezelf erop dat je het refrein meeneuriet, al schaam je je er ook een beetje voor. Het is slim geproduceerd, alle knoppen staan precies waar ze moeten staan, en dat maakt het bijna te glad. Je zou willen dat er ergens een rafelrandje zat – een valse noot, een kapotte snaar, een kater. Maar nee: alles blinkt, alles glanst.
Cijfer: 7,3
Hitpotentie: 8,5/10
Kortom: Morning is een nummer dat waarschijnlijk groot gaat worden. Je buurvrouw gaat het draaien, je tandarts misschien ook, en voor je het weet staat Son Mieux op elk bedrijfsfeest. En dan denk jij: “Leuk hoor, maar had dit niet gewoon een onsje minder gekund?”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten