“Petals” klinkt als een fluisterend dagboekfragment van iemand die zich net heeft afgemeld bij de mindfulness-cursus omdat het te veel prikkels gaf.
De stem van Mark William Lewis is zacht, breekbaar, en op momenten bijna afwezig — alsof hij zich halverwege de opname bedacht dat hij misschien toch liever iets met keramiek wil doen.
Er zit een akoestisch gitaarloopje in dat zich herhaalt zoals je schoonmoeder zich herhaalt na het derde glas witte wijn: vriendelijk, maar vermoeiend.
Het nummer wil ontroeren, wil zweven, wil betekenisvol zijn — maar eindigt als achtergrondmuziek in een conceptuele bloemenwinkel waar niemand binnenkomt.
En dat is het probleem: het wil wel, maar het gebeurt niet.
Petals? Eerder herfstblaadjes die net iets te vroeg van de boom vielen.
Cijfer: 5,2
Hitpotentie: 3,5
🌸 Voor mensen die Bon Iver te luid vinden en stilte te confronterend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten