Cijfer: 8.5 – Een nummer dat voelt alsof je ongevraagd wordt meegesleurd in een psychologisch thrillerdrama, maar dan verpakt in elektrobeats.
S10 weet als geen ander hoe je muzikaal een kamer kunt vullen met ongemak, pijn en frustratie, zonder dat iemand meteen de deur uit wil vluchten. Joanne is daar hét bewijs van. Een song die begint als een rustig gesprek, maar halverwege verandert in een woede-uitbarsting tijdens een etentje waarbij iemand per ongeluk de verkeerde wijn heeft meegenomen.
🎹 De Sound: Elektronica met een Knots van een Opgehoopt Gevoel
Vanaf de eerste seconde voel je het al: dit wordt geen gezellig huiskamerconcertje. De beat dreunt als een kloppend hoofd na drie uur piekeren en het refrein explodeert net op het moment dat je denkt dat het veilig is. S10’s stem snijdt er feilloos doorheen, zonder omwegen, zonder filters.
Je vraagt je halverwege af of je ineens in een rave bent beland of gewoon midden in iemands emotionele meltdown staat.
📜 De Tekst: Ruwe Poëzie met een Vuistslag
Wat S10 doet, is eigenlijk vrij simpel: ze zegt precies wat anderen denken, maar nooit durven uitspreken. Joanne voelt als een muzikale confrontatie waarbij iemand eindelijk zegt: “Genoeg nu, ik trek het niet meer!” Zonder opsmuk, zonder metaforen waar je eerst drie dagen over na moet denken. Gewoon rauw op je bord geserveerd.
Een beetje alsof je een handgeschreven brief krijgt met alleen maar hoofdletters en onderstreepte woorden, maar tóch denk je: ja, hier zit gevoel achter.
🎭 Het Oordeel: Muzikale Therapie Sessie (zonder Genade)
Als Joanne een persoon was, zou het die vriendin zijn die tijdens een etentje plots al je levenskeuzes ter discussie stelt, je daarna aankijkt en vraagt: “En, hoe voel je je nu?” Ongemakkelijk, confronterend, maar precies wat je nodig had.
Cijfer: 8.5 – Een muzikale vuistslag verpakt in electropop, ideaal voor als je zin hebt om je eigen demonen recht in de ogen te kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten