Cijfer: 8.0 – Een nummer dat voelt als dansen op een vulkaan van opgekropte irritatie.
Soms komt er een nummer langs waarbij je denkt: Ah, dit is precies hoe het voelt als je 17 minuten in de wacht staat bij de klantenservice en je nog nét niet de telefoon door het raam smijt. Porcelain (Losing All My Patience) is precies dat gevoel, verpakt in een lekkere indie-rave-jasje met een falset-refrein dat klinkt alsof je zanger op het punt staat te imploderen van emotie.
🎸 De Sound: Rave-Rock voor Ontploffingsgevaar
De track begint strak, elektronische beatje eronder, catchy gitaarlijntje, en frontman Cian Godfrey die zijn frustratie netjes ingehouden door de coupletten murmelt. Je denkt: oké, relaxed. Maar dan BAM, refrein! Falsetstem erin, alles open en bloot: Losing all my patience! Je ziet het helemaal voor je: iemand die kalm begint aan een gesprek maar halverwege z’n kop koffie over het toetsenbord smijt.
Het is alsof Editors en Hot Chip samen een avond te diep in het glaasje hebben gekeken en vervolgens besloten hebben om hun frustraties te kanaliseren in één track. En eerlijk? Het werkt.
📜 De Tekst: Breekbaar, Maar Met een Grote Mond
De porseleinen metafoor is prachtig: broos, delicaat, kan elk moment barsten. Alleen hier wordt het niet netjes op een plankje gezet, maar met volle kracht tegen de muur gekwakt. Want wie heeft er nou wél nog geduld over in 2025? Godfrey brengt het met zoveel passie dat je bijna medelijden krijgt met degene waar hij zo z’n geduld bij verliest.
🎭 Het Oordeel: Dansen op Je Eigen Ideale Nervous Breakdown
Als Porcelain (Losing All My Patience) een persoon was, zou het iemand zijn die op een houseparty drie kwartier sociaal geaccepteerd stilletjes nipt aan een biertje, en dan ineens een monoloog begint over alles wat mis is met de wereld, terwijl de rest ongemakkelijk blijft doorhossen. En precies dat maakt dit nummer heerlijk.
Cijfer: 8.0 – Een nerveus, dansbaar, emotioneel tikje tegen je brein. Ideaal om geduld te verliezen, maar mét stijl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten