cijfer: 6.9
Hitpotentie: 5.2 – Te veel echo van vroeger, te weinig stem van nu.
Sophie Ellis-Bextor danst weer. Of probeert het, al blijft het een beetje op de plaats trappelen. Relentless Love klinkt als een vergeten B-kant van Murder on the Dancefloor, maar dan met de urgentie van iemand die in slow motion terug de club in loopt terwijl het licht alweer aangaat. Het glittertje zit er nog, maar het spat niet meer.
De Sound: glimmend verleden in herhaling
De beat pulseert vriendelijk, de synths zijn retro-glad en de sfeer is onmiskenbaar jaren ’00 discopop. Maar alles blijft netjes binnen de lijntjes. Alsof het nummer liever niet te veel opvalt tussen andere mensen in de Spotify-playlist.
De Tekst: hartstocht met de rem erop
Relentless Love klinkt als een groot gevoel met een klein stemmetje. Er wordt gezongen over onuitputtelijke liefde, maar zonder het vuur. Alsof ze het niet zingt, maar herinnert. De woorden zijn er, de emotie iets minder.
Het Oordeel: beleefde dansmuziek
Als dit nummer een persoon was, is het iemand die in een glitterjurk op een bruiloft nog even probeert te swingen, maar vooral hoopt dat niemand ziet dat haar hak eigenlijk te hoog is.
Cijfer: 6.9 – Relentless Love is vriendelijk dansbaar, glanst nog wat na, maar zegt uiteindelijk weinig nieuws. Sophie blijft een icoon — maar hier klinkt ze meer als echo dan als stem.
Hitpotentie: 5.2 – Nostalgie in discovorm. Voor wie heimwee heeft naar 2002 en niets tegen herhaling heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten