Cijfer: 7.9 – Donker, sfeervol, maar je weet: dit beest bijt niet echt.
Witch Post levert met The Wolf precies het soort track dat klinkt alsof het onder een spannende Netflix-thriller past. Duistere gitaren, dreunende drums, en een zanger(es) die klinkt alsof hij/zij net uit een mistig bos komt wandelen, met een geheim dat we nooit helemaal mogen weten. Alles netjes geproduceerd, sfeervol, met een zweem van gevaar.
Alleen voel je na twee minuten al: deze wolf huilt, maar bijten doet-ie niet.
De Sound: Broeierig, donker, maar keurig in het gareel
Alles klopt qua sfeer: de gitaren grommen zachtjes, de baslijn sluipt onder je huid, en de zang houdt het mysterieus. Maar je blijft wachten tot iemand écht losgaat. Dat moment blijft uit. Het klinkt als een wolf in de verte — spannend, maar veilig op afstand.
De Tekst: Meer sfeer dan inhoud
Er wordt gerept over "the wolf," over instincten, dreiging, en duistere verlangens. Prima. Maar als je goed luistert, blijft het vooral suggestief. Geen scherpe tanden, eerder een goed verzorgde husky met eyeliner.
Het Oordeel: Mooi donker sausje, maar het blijft bij een grom
Als The Wolf een persoon was, is het die gast op een feestje die heel geheimzinnig in de hoek blijft staan, maar na drie biertjes gewoon over de nieuwe koffiemachine begint.
Cijfer: 7.9 – Sfeervol en broeierig. Alles klinkt goed, maar deze wolf blijft netjes binnen het hek. Mooi gemaakt, maar je mist nét die bbeet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten