De Indie Top 20 – Week 11
📢 Nieuwe binnenkomers, verrassende stijgers en de eeuwige strijd tussen melancholie en gitaargeweld!
FONTAINS D.C. blijft fier op de eerste plek staan alsof ze er een tent hebben opgezet, Bon Iver zweeft nog steeds vredig rond op nummer twee, en Franz Ferdinand heeft zich zo stevig vastgehaakt aan de derde plek dat je denkt: Hebben ze die naam nou echt zo letterlijk genomen? Maar verder is het een week vol verschuivingen: Matt Berninger en These New Puritans stormen de lijst binnen, terwijl Mumford & Sons zowel stijgen als dalen – iets wat op zich best knap is. Tijd om deze chaos te analyseren.
🔥 Binnenkomers & Grote Stijgers
9. MATT BERNINGER – Bonnet Of Pins (Nieuw)
De frontman van The National levert een track af die klinkt alsof je door een mistig bos loopt terwijl je net hebt beseft dat je ex nooit meer terugkomt. Intens, duister en melancholisch met een onderhuidse dreiging die alleen Berninger op deze manier kan brengen. Cijfer: 8.5 – Perfect voor regenachtige dagen waarop je overpeinst waar het allemaal misging.
10. THESE NEW PURITANS FT. CAROLINE POLACHEK – Industrial Love (Nieuw)
Een post-industriële liefdesverklaring die klinkt alsof twee staalfabrieken elkaar proberen te omhelzen. Het is mysterieus, hypnotiserend en met de etherische stem van Polachek voelt het alsof je een soundtrack hoort voor een dystopische kunstinstallatie. Cijfer: 8.5 – Dit is geen liedje, dit is een sonisch kunstwerk.
19. HAIM – Relationships (Nieuw)
De Haim-zussen geven ons een poppy, funky kijk op moderne relaties, waarbij je tegelijkertijd zin krijgt om te dansen en een emotioneel gesprek te voeren. Een track die evenveel TikTok-memes als serieuze analyses zal opleveren. Cijfer: 8.0 – Dansbaar, herkenbaar en precies wat je nodig hebt als je twijfelt of je wel in die relatie had moeten blijven.
📈 Stijgers & Opvallende Sprongen
6. ROMY & SAMPHA – I’m Your Team (↑ van 8)
De samenwerking tussen Romy en Sampha begint echt te groeien en bewijst dat dromerige elektronica nog steeds een plek heeft in deze indie-wereld vol gitaren. Cijfer: 8.2 – Hypnotiserend en perfect voor een nachtelijke autorit.
7. MUMFORD & SONS – Malibu (↑ van 9)
Marcus Mumford en co. stijgen lichtjes en blijven ons herinneren aan hun vermogen om van elk nummer een epische, doorleefde ballad te maken. Cijfer: 7.5 – Voorspelbaar, maar effectief.
17. MUMFORD & SONS – Rushmere (↓ van 6)**
En terwijl Malibu stijgt, zakt Rushmere langzaam weg in het moeras van hun eigen grootsheid. Misschien toch iets te veel bombast voor één lijst? Cijfer: 7.4 – Tijd voor een pauze, heren.
18. TEARS FOR FEARS – Rivers of Mercy (↓ van 7)**
Deze veteranen van de melancholische pop verliezen een paar plekken, maar blijven relevant. Cijfer: 8.0 – Tijdloos en nog steeds prachtig.
📉 Dalers & Pechvogels
20. JUNODREAM – White Whale (↓ van 11)**
Dromerig, mooi, maar blijkbaar niet pakkend genoeg om de lijst vast te houden. Cijfer: 7.5 – Misschien tijd voor een remix met wat meer punch?
⭐ Conclusie: Staalfabrieken, Ex-liefdes en Dansbare Twijfels
Met FONTAINS D.C. stevig op 1 en een mix van melancholie, elektronica en opzwepende beats in de rest van de lijst, is deze week weer een goede afspiegeling van de alternatieve muziekscene. Matt Berninger en These New Puritans stelen de show als meest indrukwekkende binnenkomers, terwijl Tears for Fears en Junodream langzaam naar de uitgang worden geduwd.
Is dit een eerlijke verdeling? Of moet iemand genadeloos worden weggebonjourd? Laat het weten! 🎸🎶😏
Geen opmerkingen:
Een reactie posten