Cijfer: 7.5
Hitpotentie: 6.6 – Net stevig genoeg voor de radio, net melancholisch genoeg voor de terugweg naar huis.
Falling Leaves is een nummer dat zichzelf heel serieus neemt — maar gelukkig met genoeg muzikaal gevoel om daar deels mee weg te komen. De stem lijkt rechtstreeks geleend van The Boxer Rebellion: warm, gedragen en net wanhopig genoeg om je iets te laten voelen, zonder dat het dramatisch wordt.
De muziek is strak, gitarig en opbouwend. Je hoort dat het bedoeld is voor mensen met een leren jas en een Spotify-playlist genaamd “Wegdenken”.
De Sound: anthems voor gevoelsmensen met gitaarfetisj
De gitaren schuiven als herfstbladeren over asfalt, de drums weten precies wanneer ze mogen losgaan, en alles klinkt net gelikt genoeg om serieus genomen te worden door producers — en net ruw genoeg om niet te glad te zijn. Het is gebouwd als een stadiontrack, maar met emotionele bescheidenheid.
De Tekst: introspectie in vier akkoorden
De tekst is poëtisch op een manier die je herkent van bands die veel kijken naar hun schoenen terwijl ze zingen. Alles draait om vallen, blijven, veranderen. Het is niet wereldschokkend, maar het klopt wél — en dat is tegenwoordig al een prestatie.
Het Oordeel: solide herfstrock
Als Falling Leaves een persoon was, is het iemand die je tegenkomt op een herfstdag in een park, met oortjes in, een jas met opstaande kraag, en een blik alsof hij net iets belangrijks bedacht heeft — en het weer vergeten is.
Cijfer: 7.5 – Falling Leaves is oprechte gitaarrock met een ziel, zonder groots te willen zijn. Geen vernieuwing, maar wel vakwerk. En dat met een stem die zelfs The Boxer Rebellion jaloers maakt.
Hitpotentie: 6.6 – Voldoende kracht voor een indiehitje, voldoende diepte voor een herfstige tranentrekker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten