Cijfer: 5.2
Hitpotentie: 6.8 – Als Radio 5 ooit een festival houdt, is dit de afsluiter. Om 15:30 uur.
Daydreaming is zo behaaglijk dat je spontaan begint te geeuwen. Het is een vriendelijk, akoestisch huppelliedje vol nostalgie, zonder dat iemand gevraagd heeft naar vroeger. Alles klinkt keurig, schoon, en volkomen snuffig. Het is het muzikale equivalent van een glas lauwe rooibosthee met een koekje uit 1994.
De Sound: zachte gitaar, zachte klap
Akoestische gitaar, beetje brush-drums, en een stem die klinkt alsof hij lesgeeft aan een muziekschool in een dorp waar nooit iets gebeurt. Alles netjes. Alles aardig. Maar nergens bijt het. Het is muziek die zich excuseert voor het feit dat het überhaupt bestaat.
De Tekst: dromerig over niks
Hij mijmert wat, droomt weg, maar vergeet ons onderweg te vertellen waarover. Alles blijft hangen in open zinnen, alsof de punchline nog in de oven staat. Het klinkt als iemand die in dagboeken schrijft met een potlood, maar nooit doorbladert.
Het Oordeel: brave burgermuziek
Als Daydreaming een persoon was, is het iemand die met een vlotkraagje op een zondagmiddag klassieke platen draait, precies op huiskamervolume. Lief, maar je valt erbij in slaap. Per ongeluk.
Cijfer: 5.2 – Daydreaming is keurig, oubollig en ongevaarlijk. Een vriendelijk niemendalletje voor wie liever terugblikt dan vooruitkijkt. Muziek voor bij het ramenlappen.
Hitpotentie: 6.8 – Grote kans dat dit grijsgedraaid wordt in koffiecorners met kunstplanten. En dat is ook precies de doelgroep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten