Yungblud heeft weer een titel gevonden die klinkt alsof hij per ongeluk het dagboek van een goth-tiener uit 2004 heeft opengeslagen. Monday Murder – het heeft iets van “Help, het is maandag en ik heb een wiskundetoets.” Dat past ook wel bij hem: altijd grootse woorden, maar de uitvoering voelt soms meer als een middelbare schooltoneelstuk.
Muzikaal ramt hij hier door alsof hij het laatste beetje energie uit zijn ADHD probeert te persen. Gitaren die net iets te hard willen rocken, drums die klinken alsof ze van een drummachine zijn afgepakt, en Yungblud zelf die klinkt als een kruising tussen een straatprediker en iemand die zijn trein mist. Het is allemaal urgent, het moet nú, het moet groots – maar daardoor gaat de subtiliteit volledig verloren.
En toch: er zit een zekere charme in. Het refrein blijft hangen, de woede voelt niet gespeeld, en je hoort dat hij zichzelf bijna kapot zingt. Het is meer chaos dan compositie, maar dat is ook precies waarom zijn fans dit geweldig vinden. Het is Yungblud in de overdrive: irritant, meeslepend en onmogelijk om neutraal bij te blijven.
Cijfer: 6,9
Hitpotentie: 7,8
Kortom: Monday Murder is geen muzikale moord, maar een luidruchtige poging tot zelfbehoud. Maandag voelt zwaar, maar Yungblud schreeuwt je er wel doorheen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten