"Sunday Mourners" is zo’n debuutsingle waarbij je binnen tien seconden denkt:
O jee, deze band is niet van plan om braaf te blijven.
Careers In Acting komt binnen met insistente, nerveus trekkende gitaren die klinken alsof ze al jaren op een keldervloer liggen te wachten tot iemand eindelijk roept: “We gaan nu beginnen.”
Het heeft die heerlijke early 2000’s new-wave-punk-attitude: half onverschillig, half explosief — de band die doet alsof niets ze boeit, terwijl ze ondertussen muzikaal bijna uit hun voegen barsten. De zang heeft dat typische sweet sneer-geluid: charmant, licht arrogant, net alsof de zanger zijn eigen emoties wantrouwt maar ze tóch uitspreekt. Wat je hoort, is een band die kookt, broeit, borrelt — zonder ooit in paniek te raken.
Het nummer bouwt op rond gitaren die twitching, hoekig en ongemakkelijk eerlijk zijn. Alsof ze proberen te ontsnappen uit de mix, maar telkens teruggetrokken worden door een ritmesectie die zegt: “Blijf zitten, we zijn nog niet klaar met je.”
Het refrein is scherp, bezwerend, en onverwacht emotioneel voor een punk-geïnfecteerde new-wave track.
En dan de sfeer:
Donker, maar niet depressief.
Onverschillig, maar niet leeg.
Alsof Interpol, Editors en The Rapture samen een onhandige therapiegroep begonnen zijn.
Precies dat:
“Sunday Mourners” is een voorbode van een debuut dat groter kan worden dan de band zelf doorheeft.
Ze klinken hongerig, slim, hoekig en verrassend emotioneel — een mix die zelden níét opvalt.
Eindoordeel
Sterren:
Cijfer: 8,5
Brutaal, strak, sfeervol en veelbelovend. Een debuut dat geen seconde twijfelt aan zichzelf.
Hitpotentie: 8,0
Zeer sterk binnen indie-, new-wave- en punkplaylists; grote kans op cultstatus; perfecte teaser voor een sterk debuutalbum.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten