★★★★☆ | Cijfer: 8,8 | Hitpotentie: 9,1
(een nummer dat klinkt alsof Sam Fender, The Killers en The War on Drugs samen op één loopband staan — zwetend, smachtend en emotioneel volledig ontwricht)
Sam Fender gaat tegenwoordig niet meer lopen in zijn muziek, hij rent.
En The Treadmill is precies wat de titel belooft:
een existentiële cardio-sessie waarin je probeert vooruit te komen,
maar vooral leert dat het leven je net zo lief op dezelfde plek houdt.
Het is bombastisch, melancholisch, groots en toch intiem —
een soort mannenhuilen-met-een-epische-gitaar eronder.
🎸 De sound (Killers + War on Drugs + geüpgradede Sam Fender)
Je hoort meteen de invloeden:
The Killers: de stadionachtige synths, het grootse refrein, de schreeuw-mee-lijn die in je schedel blijft zitten
The War on Drugs: die highway-gitaar, die Americana-gloed, dat dromerige wegzweven
Fender zelf: de scherpe randjes, de rauwe Noord-Engelse melancholie, de emotie die echt is
Dit nummer rijdt 120 km/u over een snelweg bij zonsopgang.
Je ziet de dampende adem, het eeuwige gevecht met jezelf,
de vraag waar je eigenlijk vandaan rent — of naartoe.
🎙️ De zang: Fender op volle kracht
Sam Fender zingt hier alsof de loopband in brand staat.
Zijn stem is rauw, opgejaagd, broos en tegelijk heroïsch —
een cocktail waar hij patent op zou moeten hebben.
Hij hikt, hij hijgt, hij klimt omhoog,
en hij laat precies genoeg breukjes toe om geloofwaardig te blijven.
📝 De tekst (malen, malen, malen)
Het nummer gaat over:
vastlopen
jezelf verliezen in patronen
proberen los te komen uit je eigen hoofd
en de ironie dat je vooruit beweegt zonder echt vooruit te komen
Kortom: het leven van een millennial op een maandag.
⭐ Waarom dit Record of the Week is
Omdat Sam hier weer bewijst dat hij één van de allersterkste songwriters van zijn generatie is.
Hij combineert stadionpop met echte kwetsbaarheid —
een zeldzaamheid.
En dit nummer is episch zonder kitsch te worden.
Groot zonder hol te klinken.
Emotioneel zonder melodramatisch te zijn.
Kortom
The Treadmill is Sam Fender op z’n best:
driftig, lyrisch, meeslepend en geproduceerd alsof hij Wembley alvast wil reserveren.
🌟 Sam Fender – The Treadmill:
Een anthem voor iedereen die vooruit probeert te komen —
op een loopband die maar niet stopt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten