Er zijn optredens die je alleen kunt plaatsen in hun tijd.
En dan is er 29 januari 1983 in sporthal De Hooiberg in Olst, waar Doe Maar samen met Van Kooten & De Bie een soort cultureel monsterverbond vormt dat alleen in Nederland kan bestaan.
Je ziet die zaal voor je: TL-buizen, een beetje condens op de ramen, en ergens achterin staat iemand te twijfelen of hij hier nu voor de muziek of voor de grap kwam. Het werd allebei.
“Geld is Alles” is van zichzelf al scherpe, vrolijke maatschappijkritiek met een skarandje eroverheen. Maar mét Van Kooten & De Bie krijgt het nog een laag erbij: satire op satire, ironie op ironie, en daarbovenop Theo en Kees die in hun rollen van burgemeester Van der Vaart en wethouder Hekking doen alsof deze performance de culturele apotheose van Juinen is.
En eerlijk? Dat is het ook.
Het nummer klinkt als een vrolijke aanklacht tegen de kapitalistische waanzin van de jaren tachtig, maar het is vooral een tijdsdocument dat nu — dankzij de ironische cirkel van de geschiedenis — nóg actueler voelt. Doe Maar speelt strak, fel, licht chaotisch, alsof ze zich er zelf ook over verbazen dat ze hier staan met twee legendarische komieken die een fictieve gemeente vertegenwoordigen alsof het een concertproducer is.
Het mooiste?
Het werkt ongelofelijk goed.
Van Kooten & De Bie voegen iets toe dat je niet kunt plannen: een soort georganiseerde verwarring. De muziek is vrolijk, de teksten zijn scherp, en de sketches die door de performance heen glijden maken het alsof je naar een politieke rally kijkt waar iedereen per ongeluk muziek is gaan maken.
“Geld is Alles” in deze uitvoering is pure Nederlandse cultuurhistorie: absurd, muzikaal, politiek, humoristisch, en volledig zichzelf.
Een optreden dat alleen beter werd met de jaren — zoals goede satire dat hoort te doen.
Eindoordeel
Sterren: ★★★★☆
Cijfer: 8,4
Een uniek, tijdloos optreden waarin alles klopt, juist omdat niemand deed alsof het moest kloppen.
Hitpotentie: 7,0
Geen radiosucces, maar wél een cultklassieker voor iedereen die houdt van satire, nostalgie en Doe Maar op hun scherpst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten