"Into The Sky" klinkt alsof St. Lucia besloten heeft dat de jaren tachtig nooit zijn afgelopen — en eerlijk gezegd: dat is misschien het beste nieuws van de dag. Synths die glimmen als net geboende zonnebanksalons, drums die precies zo hard slaan dat je buren zich afvragen of er een retrofeestje gaande is, en boven alles een melodie die zo groot is dat je spontaan je schouders recht trekt en denkt: ja, ik kan de wereld aan, mits er voldoende tegenwind is om me interessant te laten lijken.
Het nummer opent met een glinsterende synthlijn die direct zegt: “Doe niet moeilijk, we gaan omhoog.” En voordat je het weet, zit je al in het refrein — een glorieus explosietje van hoopvolle pop, precies het soort bombast dat je zonder schaamte met je armen wijd in de woonkamer laat meezwaaien. Het is melodramatisch, maar nooit té. Groots, zonder kitsch. Alsof St. Lucia de soundtrack heeft geschreven voor een film waarin iemand eindelijk besluit om zijn leven om te gooien… en het dan toch weer uitstelt tot maandag..
"Into The Sky" is precies wat de titel belooft: een opwaartse beweging, een luchtstroom van synth-pop die je even boven de dagelijkse sleur tilt. Het is vrolijk, glanzend en onbeschaamd ambitieus — en het werkt. Ontsnappen mag. Al is het maar voor vier minuten.
Cijfer: 8,6
Sterren: ★★★★☆
Hitpotentie: 7,9
(Sterk in alternatieve playlists; hoge herhaal-luisterwaarde; lage kans op NPO Radio 2 tenzij iemand per ongeluk de verkeerde map opent.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten