cijfer: 8.1
Mystiek-gehalte: 9.3 – Het voelt alsof je op een klif staat in je eentje, met een viool in je hart.
Patrick Wolf heeft altijd tussen genres in gedwaald als een barokke nomade. Met Hymn of The Haar keert hij terug naar zijn kern: dramatisch, weids, en intens zonder overacting. De strijkers strijken zacht over je ruggengraat, zijn stem is zowel gebroken als verheven, en alles ruikt naar zout, zeelucht en verloren liefdesbrieven.
De Sound: klassiek meets mistige elektronica
Hier geen beat, geen climax, geen haakje. Alleen een soundscape waarin je langzaam wegzinkt. De productie is gelaagd als een Ierse kustlijn. Elk instrument heeft ruimte, elke stilte zegt iets.
De Tekst: abstract en ijl – maar precies raak
“Haar” is een zeemist. Geen toeval. De tekst voelt als een ode aan alles wat niet blijft. Je weet niet precies wat hij bedoelt, maar je voelt het. En misschien is dat precies wat Patrick Wolf altijd al deed: betekenis creëren door gevoel, niet uitleg.
Het Oordeel: geen hit, wel betoverend
Als Hymn of The Haar een persoon was, is het iemand die tijdens een storm op het strand piano begint te spelen. Niemand weet waarom, maar iedereen luistert.
Cijfer: 8.1 – Hymn of The Haar is een verstilde parel. Geen crowdpleaser, wel een fluisterende herinnering aan wat muziek ook kan zijn: een wereld waar je even in mag verdwalen. Wolf op z’n mooist, zonder concessies.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten