illy Idol en Avril Lavigne in één track: dat klinkt als een poster die je in 2003 boven je bed had hangen, maar dan ineens weer tot leven komt en zegt: “We zijn nog niet klaar met jullie.” 77 is een punkpopduet met midlifecrisis ondertoon, een knipoog naar de begintijd van de punk, met eyeliner, attitude, en riffs die zo strak zijn dat ze bijna hun pensioenpapieren inleveren.
En het werkt. Waarom? Omdat het zichzelf totaal niet serieus neemt, maar muzikaal tóch verrassend goed in elkaar zit. Denk: Green Day meets een reünie van The Runaways, op een parkeerplaats in LA waar niemand toestemming heeft gevraagd om herrie te maken.
Cijfer: 7.5
Hitpotentie: 7.2 – Te ruig voor Sky Radio, te gelikt voor punkpuristen, maar perfect voor mensen die dachten dat hun jeugd overleden was. Surprise: hij heeft een leren jack aan.
De Sound: punk met glansspoeling
De gitaren rammen, de drums knallen alsof het weer 1977 is, en de productie is zo gelikt dat zelfs de anarchy goed in het gelid loopt. Idol bromt, Lavigne snauwt, en samen klinken ze als een rock-'n-roll stel dat weigert te scheiden.
De Tekst: terug naar de bron (maar met mascara)
“Back in ’77, we didn’t care who was watchin’.” Het is nostalgie met een attitude, maar op een leuke manier. Geen gezapig terugblikken, maar schreeuwen dat vroeger alles kapot moest – en dat het nu weer mag. Al is het onder toezicht van de platenmaatschappij.
Het Oordeel: een energieke botsing tussen twee generaties rebelsheid
Als 77 een persoon was, is het iemand die z’n oude punkjasje weer aantrekt, z’n elektrische gitaar afstoft, en zegt: “Ik ben misschien ouder, maar nog steeds boos. En catchy.”
Cijfer: 7.5 – 77 is ongecompliceerde, nostalgische rockpret. Billy Idol en Avril Lavigne bewijzen dat je nooit te oud bent om te schreeuwen tegen de wereld — als het maar in de juiste toonsoort is.
Hitpotentie: 7.2 – Geen nummer één-hit, maar wel een festivalfavoriet en playlist-knaller voor iedereen met een ketting aan z’n broek en heimwee in z’n hart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten