Cijfer: 7.0
Retro-authenticiteit: 10.0 – Had zo op een Maxell-cassette kunnen staan.
Lovers and Strangers is alles wat je verwacht van deze band: ruimtelijke synths, melancholische zang en teksten die het midden houden tussen poëzie en sciencefiction. Het is new wave die zich er niet voor schaamt dat het new wave is. Geen ironie. Geen knipoog. Gewoon: dit is wie we zijn. Inclusief dat kapsel in je hoofd.
De Sound: als een oude videoclip in slow motion
Het nummer zweeft, zonder ooit echt te landen. De melodie is prettig, de productie glad, en de sfeer... ja, die is precies wat je wil van een band met zo’n naam. Je hoort bijna de mistmachines opstarten. Je voelt de blauwe TL-lichten knipperen.
De Tekst: vaag en poëtisch – dus perfect
“Lovers and strangers” — twee rollen die perfect naast elkaar bestaan in een dansvloerromance. Geen scherpte, geen cynisme. Gewoon verlangen, in nevel gehuld. En dat blijft hangen, hoe zacht het ook wordt gebracht.
Het Oordeel: verrassend fris in z’n ouderwetsheid
Als dit nummer een persoon was, is het iemand die na dertig jaar nog steeds dezelfde zonnebril draagt — en gek genoeg, het staat 'm nog steeds.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten