Pyncher – Space Rocket Simulator klinkt alsof iemand een raket lanceert vanuit een vervallen pub in Manchester, gewapend met alleen een fuzzpedaal, drie akkoorden en een halve pint Guinness. Het is rauw, ongeremd en gevaarlijk vrolijk. Alsof je Arctic Monkeys en IDLES samen in een botsautootje hebt gezet, en dan maar kijken wie er als eerste uit stapt.
Cijfer: 8.0
Hitpotentie: 7.6 – Als ze dit live spelen, stinkt de zaal gegarandeerd naar bier en adrenaline.
Space Rocket Simulator is drie minuten en twintig seconden lang gecontroleerd lawaai. De gitaren zijn opgefokt, de bas knort als een scooter in z’n achteruit, en de zanger klinkt alsof hij én ruzie heeft én net zijn trein heeft gemist. Het is postpunk met een snuif garage, verpakt als pretparkrit die te hard afdaalt.
De Sound: punkrock in raketvorm
Alles aan dit nummer zegt: niet zeuren, gewoon gáán. Geen poespas, geen synths, geen nadenken. Gitaren die klinken alsof ze op staalwol zijn gestemd, drums die je wakker meppen, en een refrein dat je achtervolgt in je slaap.
De Tekst: geen idee, maar het voelt dringend
“Space Rocket Simulator” is zo’n titel die nergens op slaat en daardoor perfect is. Het klinkt als een metafoor voor totale controleverlies. Of gewoon een kinderlijk verlangen om te ontsnappen aan de werkelijkheid, met een gitaar als motor.
Het Oordeel: smerig, scherp en charmant chaotisch
Als dit nummer een persoon was, is het iemand die bier morst op je schoenen, je uitscheldt, en dan een arm om je heen slaat terwijl de volgende ronde komt.
Cijfer: 8.0 – Space Rocket Simulator is een vuistslag in een glitterjasje. Brutaal, luid en aanstekelijk als een verkouden pubzanger met een megafonego. De raket gaat nergens heen, maar de rit is spectaculair.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten