Cijfer: 4.8
Hitpotentie: 6.2 – Als ironie ineens de grootste marketingkracht blijkt.
De titel is al het eerste probleem: Cool. Want niets aan dit nummer is cool. Het is alsof je naar iemand luistert die voor de spiegel staat te oefenen hoe nonchalant eruitziet. De beat probeert te swingen, de vocal klinkt alsof hij net een YouTube-tutorial heeft gevolgd over ‘emotioneel zingen’, en de tekst… wil stoer zijn, maar klinkt vooral als een gemiste kans in skinny jeans.
De Sound: pop met een identiteitscrisis
Een vleugje trap-beat, wat schemerige synths, en een gitaarlijn die er vooral voor de vorm bij hangt. Alles voelt alsof het ergens op lijkt — maar nergens echt in gelooft. De productie is strak, maar zielloos. Alsof je naar een zelfrijdende auto luistert die een song heeft gecomponeerd in z’n vrije tijd.
De Tekst: stoer met pleisters
Michael zingt over hoe ‘cool’ hij was, of hoe hij graag cool zou willen zijn, of hoe je cool bent als je je niet druk maakt. De exacte boodschap is onduidelijk. Maar wat wel duidelijk is: hij doet zich druk. Heel erg zelfs.
Het Oordeel: poserpop in slow motion
Als Cool een persoon was, is het iemand die met een leren jack op een scooter zonder motor zit. Je ziet de intentie. Je mist de inhoud.
Cijfer: 4.8 – Cool is helaas precies wat de titel probeert te verhullen: een nummer dat zich voordoet als iets wat het overduidelijk niet is. Stoer verpakt, maar binnenin vooral leeg.
Hitpotentie: 6.2 – Goed genoeg voor TikTok, slecht genoeg om nooit af te luisteren. Het coolste aan dit nummer is dat het snel voorbij is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten