Cijfer: 7.5
Grungegehalte: 8.2 – Alsof Pavement en Nirvana in de bus zijn gestapt zonder route.
inmypocket klinkt alsof het per ongeluk is opgenomen op een regenachtige woensdagmiddag, met te weinig licht en te veel gevoelens. De stem is nonchalant tot aan het onverschillige, maar precies daardoor raak. De gitaren zijn rommelig als een studentenkeuken, en even charmant.
De Sound: warm, rammelend en lekker incompleet
Er zit een soort opzettelijke onafheid in dit nummer die doet denken aan de begintijd van Weezer, Built to Spill of vroege Radiohead-demo’s. Alles mag, niets moet. En dat werkt. De bas bromt, de drums struikelen soms — maar het geheel blijft overeind. Waarom? Geen idee. Maar je gelooft het.
De Tekst: vaag, maar geloofwaardig vaag
“I keep it in my pocket” – dat kan van alles zijn: liefde, spijt, een steentje van vroeger, een ongezonden app. Precies die openheid maakt het sterk. Er wordt niks uitgelegd, maar alles voel je.
Het Oordeel: anti-perfectie op z’n best
Als inmypocket een persoon was, is het iemand die te laat komt op je afspraak, je aankijkt, zucht, en dan zegt: sorry, ik was iets kwijt – mezelf, denk ik. En je vergeeft het direct.
Cijfer: 7.5 – inmypocket is slackerpop met een hartslag. Het schuurt, het rommelt, maar het leeft. Een warme, ongekamde knik naar de jaren ’90 — en stiekem net wat beter dan het recht van bestaan suggereert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten