cijfer: 8.1
Retrogevoel: 9.0 – Je hoort bijna de grammofoonknarsen tussen de coupletten door.
Flyte weet dondersgoed wat ze doen: warme akoestische gitaren, zoete samenzang, en een tempo dat weigert zich aan te passen aan de ongeduldige wereld. Het voelt als een brief aan een liefde die misschien nooit heeft bestaan. Of erger: wél bestond, maar net niet voor jou.
De Sound: Simon & Garfunkel maar dan met wifi
De productie is klassiek zonder stoffig te worden. Elk akkoord voelt vertrouwd. De stemmen mengen als warme melk in thee. Dit is muziek die zich niets aantrekt van trends, maar wel van sfeer. Alles klopt, op een ouderwetse manier. En dat is best een verademing.
De Tekst: nostalgie met een traanrandje
“Emily and Me” is zo’n titel die al breekt voordat je op play drukt. Je weet: dit wordt een herinnering. En dat klopt. Geen groot drama, maar kleine zinnen die in je nek blijven hijgen. Je voelt meer dan je begrijpt, en dat is precies de bedoeling.
Het Oordeel: ouderwets in de best mogelijke zin
Als dit nummer een persoon was, is het iemand die altijd ansichtkaarten stuurt. Met de hand. En dan vergeet hij je naam niet, maar wel het jaartal.
Cijfer: 8.1 – Emily and Me is een warme, ingetogen ode aan liefde en gemis. Flyte bewijst dat zachte muziek niet slap hoeft te zijn. Een nummer als een wollen deken in het licht van oude dia’s.c
Geen opmerkingen:
Een reactie posten