Cijfer: 7.4
Mysteriegehalte: hoog. Gevoelens: gecodeerd. Dansbaarheid: traag maar sexy.
Blackout is een glitchy trip langs post-clubgevoelens. De beat schuifelt ergens tussen triphop en minimal techno, terwijl angelae’s stem klinkt alsof ze zich afvraagt of je er eigenlijk wel bent — of dat jij zelf de blackout bent. De productie is messcherp: alles is perfect geplaatst, maar voelt tegelijkertijd vervreemdend. Dat is precies de bedoeling.
De Sound: strak, donker, verleidelijk vaag
De synths gloeien, de beat tikt als een kapotte klok, en de sfeer is ergens tussen FKA twigs, Sevdaliza en een verlaten cocktailbar. De kracht zit in de controle: nergens barst het los, alles blijft onderhuids. Precies daardoor kruipt het in je hoofd.
De Tekst: fragmenten van een droom die eindigt voor het begin
“Blackout” is zowel het thema als het resultaat. Je verstaat de helft, maar het maakt niet uit. De woorden zijn er niet om te begrijpen, maar om je iets te laten voelen wat je zelf niet had kunnen formuleren. En dat werkt.
Het Oordeel: mysterie als kracht, afstand als stijl
Als Blackout een persoon was, is het iemand die tijdens een feestje in de hoek staat, niets zegt, en tóch het meeste opvalt.
Cijfer: 7.4 – Blackout is een stil, broeierig elektronisch kunstwerkje dat je niet in één keer grijpt, maar wel blijft terugroepen. Niet voor iedereen, en juist daarom precies goed voor de mensen die dit snappen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten