Cijfer: 7,8/10
Malou Lovis heeft een stem die zo mysterieus en melancholisch is dat je bijna verwacht dat ze je toekomst gaat voorspellen in een rokerige achterkamer. Black Suits and Misery is precies wat de titel belooft: donker, meeslepend en perfect voor een regenachtige dag waarop je met een kop thee existentialistisch naar buiten staart. De instrumentatie is sfeervol, de productie weelderig, en de dramatiek is heerlijk overdreven – zoals het hoort.
Maar dan… ze zingt in het Engels. En daar gaat toch iets verloren. Waar Duits haar stem net die extra diepe gelaagdheid en rauwheid zou geven, voelt Engels hier een beetje als een goed gekruide curry die net niet pittig genoeg is. Het werkt, maar je weet dat het beter had kunnen zijn.
Kortom, Black Suits and Misery is een intrigerend, sfeervol nummer dat zich ergens tussen indie en dark pop beweegt, met een stem die je vastgrijpt en een productie die je meeneemt. Maar laten we eerlijk zijn: als dit in het Duits was gezongen, had het je helemaal omver geblazen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten